آلودگی آب ها در کشور روسیه

موضوع آلودگی آب ها از زمان شوروی تاکنون معضلی بوده که گریبانگیر کشور روسیه بوده است. شوروی کارهای اندکی برای مراقبت از آب های داخلی کشور و اقیانوس های اطراف و مقابله با آلودگی های دریایی در پیش گرفته بودند و برنامه ریزان آن اولویت کمی را، به روش های تصفیه های سنتی مجموعه های انتقال آب تخصیص داده بودند. در نتیجه این حالت، در آن شرایط 75 % آب های سطحی روسیه دچار آلودگی شده و 50 % کل منابع آبی آن با توجه به شاخص کیفی تصویب شده در 1992 فاقد قابلیت مصرف خانگی بودند. هم چنین 50 % منابع آب های زیرزمینی این کشور نیز دچار سطح بالایی از آلودگی زیست محیطی شده بودند. پس از فروپاشی شوروی نیز این مشکل همواره وجود داشته و هم اکنون نیز بیش تر مراکز صنعتی در روسیه کیفیت آب پایینی دارند. دریای خزر، دریای سیاه، دریای آزوف، رود ولگا و دریاچه بایکال، همه و همه از آلودگی آب رنج می برند . فاضلاب و پسماندهای صنعتی به طور مستقیم به رودخانه ها وارد می شوند . شهر ولادی وستک فاضلاب خام را به درون خلیج خود پمپاژ می کند. دستگاه های تصفیه آب از کار افتاده اند. شماری از خانواده ها سوخت مورد نیاز برای پخت و پز خود را از برداشتن نفت از روی سطح آب به دست می آورند. سدهایی که برق مورد نیاز برای راه آهن سیبری و کارخانه ها را تولید می کنند قسمت زیادی از جنگل ها را به زیر آب برده اند. دریای آزوف از شور شدن، ماهی گیری بیش از اندازه و آلودگی صنعتی رنج می برد. آلودگی دریای خزر به ماهی گیری در آن آسیب جدی وارد کرده است. مطابق شماری از برآوردها 15 درصد آب های روسیه در معرض پسماندهای سمی قرار گرفته اند. هدف این نوشتار آشنایی با وضعیت آبهای روسیه و آلودگی های آنان برای خوانندگان ایرانی است.

Keywords:

آلودگی , آب , روسیه