تبیین افسردگی شغلی براساس سخت رویی روانشناختی و خودکارآمدی عمومی در کارمندان آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف تبیین فرسودگی شغلی براساس سخت رویی روانشناختی و خودکارآمدی عمومی انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کارکنان آموزش و پرورش شهر نورآباد بودند که در سال 97 مشغول به کار بودند. از این جامعه تعداد 132 نفر به روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش )MBI سخت رویی روانشناختی اهواز AHI و پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر GSEQ مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به شیوه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین بعد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت با سخت رویی رابطه منفی و معناداری و بین بعد کفایت شخصی با سخت رویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج نشان داد که بین بعد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت با خودکارآمدی رابطه منفی و معناداری و بین بعد کفایت شخصی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در نهایت، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سرسختی و خودکارآمدی قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی هستند و 31 درصد از واریانس فرسودگی شغلی را در بین کارکنان پیش بینی می کنند.

Keywords:

فرسودگی شغلی , سرسختی روانشناختی , خودکارآمدی عمومی