مدل علّی سرمایه روانشناختی و رفتارهای آسیب زای تحصیلی: نقش میانجی گری خودتنظیمی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی روابط سرمایه های روان شناختی ورفتارهای آسیب زای تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای خودتنظیمی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش به شیوه همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان پایه هشتم شهر یزد در سال تحصیلی 1398-99 بود که 300 نفر ازآها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارپژوهش شامل پرسشنامه رفتارهای آسیب زای تحصیلی کشکولی، 1397 پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی بوفارد و همکاران 1995 و پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران 2007 بود. تحلیل داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار PLS انجام گرفت. نتایج نشان داد که سازه سرمایه روانشناختی با واسطه گری خودتنظیمی تحصیلی می تواند رفتارهای آسیب زای دانش اموزان را پیش بینی کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مولفه های سرمایه روانشناختی و خودتنظیمی تحصیلی از متغیرهای مرتبط با رفتارهای آسیب زای تحصیلی دانش اموزان هستند.

Keywords:

خود تنظیمی تحصیلی , رفتارهای آسیب زای تحصیلی , سرمایه روانشناختی