توحید در محبت از منظر عرفای اسلامی
Publish place: 4th International Conference on Religious Research, Islamic Science, jurisprudence and law in Iran and Islamic World
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,228
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RICCONF04_002
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1399
Abstract:
هدف از مقاله ی حاضر، بررسی توحید درمحبّت از منظر عرفای اسلامی است. توحید درمحبّت به معنای یگانه دانستن خداوند در امر محبت است. انسانی که دلش از محبت خداوند خالی باشد دچار اضطراب می شود و برای رهایی از آن به محبت های باطل روی می آورد. عرفان اصیل مخصوصا عرفان اسلامی، این نیاز انسان به عشق ورزی را به درستی به سمت عشق الهی هدایت کرده و محبوب واقعی را به انسان می نمایاند. این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی گردآوری شده و بیان می دارد توحید عرفای اسلامی توحید در محبت بوده است. عرفایی چون شبلی و حلاج آنچنان غرق در عشق الهی شده اند که به مرتبه فناء فی االله رسیده و جز خداوند کسی نمی دیدند. عرفایی چون بایزید شوق وصال خداوند او را مبتلا به درد اشتیاق نمود و رابعه تنها خداوند را سزاوار محبت دانسته است.
Keywords:
Authors
سارا کریمی گوغری
کارشناس الهیات و معارف اسلامی گرایش فلسفه و کلام اسلامی- دانشگاه سیستان و بلوچستان
مریم مخاورپور زرین آباد
دانشجوی دکتری رشته الهیات و معارف اسلامی، گرایش فلسفه و کلام دانشگاه پیام نور تهران