وحی از دیدگاه امام خمینی و ابن عربی

پژوهش حاضر به بیان معانی وحی و بررسی تطبیقی نظرات امام خمینی و ابن عربی ، درخصوص مسأله وحی و نقد برخی از نظرات ایشان می پردازد. امام خمینی درک حقیقت وحی را جز برای کمل اولیای الهی ممکن نمی داند. ایشان علت تنزل ملائکه را قوت روحانیت نبی و میزان طهارت نفس را در کیفیت ارتباط با عوالم غیب و نزول وحی مؤثر می دانند و معتقدند برخی از مراتب آن حتی برای من خوطب به نیز کشف نشده است. به عقیده ابن عربی اگر انسان از مرتبه بشریت به مرتبه روحانیت ارتقاء یابد خداوند بدون واسطه با او سخن می گوید. به عقیده او سخن گفتن خدا با انسان به طور مطلق پایان نیافته بلکه آن چه موجب تشریع بوده به پایان رسیده است. او دریافت وحی برای پیامبر اکرم (ص) را دارای دو وجه اجمالی و تفصیلی می داند که اولی را وحی فرقان و دومی را وحی قرآن می نامد. از نظر او پیامبر اکرم (ص) از تمامی گونه های وحی برخوردار بوده است و چون وحی بر پیامبر با رؤیا آغاز شده افتضای کمال پیامبر در هر فضیلتی این است که آغاز فرآیند تکاملی وحی با رؤياباشد

Keywords:

ابن عربی , امام خمینی , عرفان اسلامی , ملائکه , وحی