نقش کارآیی مدیریتی در انعطاف پذیری مالی به منظور بهبود عملکرد شرکت

تصمیم در رابطه با تعیین ساختار سرمایه هر شرکت نه تنها تشکیل دهنده شخصیت شرکت می باشد بلکه بر روی نتایج عملکرد مدیران شرکت ها تاثیر به سزائی دارد. مدیران مالی می بایست روش های مختلف تامین مالی با توجه به میزان ریسک وبازده شرکت را مورد بررسی قرار دهند تا از این طریق تاثیر ساختارهای مختلف مالی بر ثروت سهامداران را بسنجند. ساختار سرمایه بهینه ساختار سرمایه ای است که قیمت سهام شرکت رابه حداکثر رسانده و این امر همواره وقتی واقع می شود که نسبت بدهی کمتر در زمانی باشد که سود مورد انتظار هرسهم را به حداکثر رساند و تعادل بهینه ای را بین ریسک وبازده ایجاد کند تا باعث به حداکثر رساندن قیمت سهام گردد. برخورداری شرکت ها از مدیران تواناتر می تواند منافعی از قبیل شرایط مناسب استقراض، کاهش هزینه های مالی، بهبود فرصت های رشد و کاهش احتمال وقوع ورشکستگی را به همراه داشته باشد. استدلال بر این است که وجود مدیران تواناتر، وابسته به مجلس، نهادهای سیاسی و یا وجود سهامدار عمده دولتی و شبه دولتی در ساختار مالکیت شرکت، عملکرد شرکت را تحت تاثیر قرار می دهد. وجود روابط بین شرکت ها و شخصیت های سیاسی ناشی از نیازهای متعدد طرفین به یکدیگر است. نظام قانونی و چگونگی استفاده از قدرت در انعطاف پذیری شرکت موثر است بنابراین روابط سیاسی باعث می گردد که نهادهای نظارتی و سیاسی با استفاده از تطمیع، قدرت قانونی، مهارت حرفه ای و توجیه، در ساختار سرمایه دخالت داشته باشند. با در نظر گرفتن اهمیت مطالب فوق، در این مقاله نیز تلاش می شود تأثیر انعطاف پذیری مالی بر عملکرد ا نقش کارایی مدیریتی بررسی گردد.

Keywords:

انعطاف پذیری مالی , عملکرد مالی , کارایی مدیریتی