بررسی شیوه روایت دوم شخص در «داستان های شهر جنگی»
Publish place: Journal of resistance litrature، Vol: 4، Issue: 8
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 183
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRTK-4-8_002
تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1399
Abstract:
شیوۀ روایت شخصت، یکی از انواع کمتر شناخته شده و کم کاربرد روایت است که کارکردهای خاصی در خلق فضا و القای معانی داشته است. حبیب احمدزاده در سه داستان از مجموعۀ «داستانهای شهر جنگی» به نامهای «پرعقاب»، «چتری برای کارگردان» و «اگر دریاقلی نبود»، از روایت دوم شخص بهره گرفته است. در پژوهش حاضر، این سه داستان، در دو بخش فرم (شکل) و کارکرد، تحلیل و بررسی شده است. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که درهر سه داستان، از نوع دوم شیوۀ روایت که راوی آن مجزا از مخاطب است، بهره برده شده است. از میان این سه داستان «پرعقاب»، هم از نظر فرم و هم کارکردهای معنایی، موفق تر بوده و توانایی نویسنده را به نمایش گذاشته است. نتایج به دست آمد، نشان میدهد که احمدزاده در این داستان از کارکردهایی بدیع روایت دوم شخص، بهرۀ بسیاری برده است.
Keywords:
Authors
عباس جاهد جاه
استادیار دانشگاه پیام نور
لیلا رضائی
استادیار دانشگاه خلیج فارس