سنتز و پوشش دهی نانوذراتFe3O4 توسط پلیمر پلی اتیلن گلیکول به روش هم رسوبی به عنوان پایه ای جهت رهایش حشره کش ایمیداکلوپراید

امروزه از حامل های زیست تخریب پذیر برای کپسوله کردن عامل های درمانی استفاده میشود. رایج ترین روش انکپسولاسیون عامل فعال، در میکرو و نانوذرات پلیمری، روش امولسیون تبخیر حلال است. در حامل های نانوذرات پلیمری، عامل فعال پس از تهیه ی نانوکامپوزیت (پلیمر – نانوذرات مغناطیسی)، در بافت آن پراکنده میشود. در این پژوهش، حشره کش ایمیداکلوپراید با استفاده از نانوکامپوزیت پلی اتیلن گلیکول و مگنتیت (Fe3O4-PEG) به روش تبخیر حلال کپسوله شده و به عنوان یک سیستم رهایش دارو مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا نانوذرات مغناطیسی به روش هم رسوبی سنتز شدند؛ سپس حشره کش ایمیداکلوپراید به عنوان یک داروی الگو در نانوکامپوزیت بارگذاری شد. طیف های شناسایی FT-IR)، (UV-VIS، برای تایید سنتز و بارگذاری دارو در سطح آن انجام شد که همه ی طیف ها، نشاندهنده ی سنتز و قرار گیری دارو بر روی نانوکامپوزیت است. پس از آنکه پارامترهای متغیر شناسایی شدند، طراحی آزمایش به روش پلاکت برمن انجام گرفت؛ هدف از این تحقیق به دست آوردن بیشترین بازده و بررسی پارامترهای متغیر میباشد. پس از آنالیز نتایج توسط دستگاه اسپکتروفتومتر (UV-vis)، مشخص شد که بیشترین بازده و بارگذاری دارو مربوط به سطح بالای دارو و سطح پایین غلظت محلول پلی وینیل الکل میباشد.

Keywords:

پلی اتیلن گلیکول , حشره کش ایمیداکلوپراید , سیستم رهایش کنترل شده , روش امولسیون حذف حلال , روش همرسوبی