پروبیوتیک ها، مکانیسم عمل و نقش آنها در صنعت پرورش طیور

پروبیوتیک ها مکمل های خوراکی میکروبی زنده هســـتند که با بهبود تعادل جمعیت میکروبی روده، بر میزبان تأثیر میگذارند. پروبیوتیکها یک محیط کشت از یک سویه باکتریایی منفرد یا ترکیبی از سویه های مختلف با هدف از بین بردن کلونی پاتوژن ها در دســتگاه گوارش طیور هســتند. منابع اصــلی پروبیوتیک ها در طیور ســویه هایی از میکروارگانی سم هایی مانند لاکتوبا سیلوس، انتروکوکوس و با سیلوس و فرآورده های لبنی تخمیر شده مانند ما ست، دوغ پرورده و پنیر هســـتند. یک پروبیوتیک خوب با توانایی آن برای اعمال تأثیر مفید روی میزبان، مقاومت در برابر pH پایین و نمکهای صفراوی، چسبندگی و ایجاد کلونی اپیتلیوم روده، غیر بیماریزا برای میزبان و تولید مواد ضد میکروبی به سمت پاتوژن ها مشخص میشود. همچنین پروبیوتیکها منجر به افزایش پاسخهای ایمنی، بهبود عملکرد ر شد و ضریب تبدیل طیور و افزایش کیفیت گو شت و تخم مرغ می شوند. پروبیوتیک ها برای رفع م شکلات نا شی از پاتوژن های بیماریزا و جلوگیری از ایجاد مقاومت باکتریایی توســـط آنتی بیوتیکها در صـــنعت طیور به کار برده می شوند. با توجه به اولویتهای مصرف کنندگان فعلی که تمایل به خرید محصولات دامی عاری از آنتی بیوتیکها را دارند، در این مقاله، اثرات سودمند پروبیوتیک بر تولید طیور بررسی شده است.

Keywords:

پروبیوتیک , مقاومت آنتی بیوتیکی , خواص ضدمیکروبی , میکروارگانیسم , لاکتوباسیلوس