اثربخشی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر بهبود اضطراب و سازگاری در بین زوجین

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر یک برنامه آموزشی، مشاوره ای بر بهبود عملکرد سازگاری زوجین پرداخته است. به همین منظور سه سوال پژوهشی مطرح شد. در ابتدا منابع مطالعه گردید و بعد با درنظر گرفتن الگوهای رایج و مقتضیات فرهنگی برنامه عملی تدوین گردید. برنامه حاضر دارای ساختار مشخص و در طی 6 جلسه 45 دقیقه ای بوده است. در این تحقیق از طرح پیش آزمون، پس آزمون بدون گروه کنترل استفاده گردید . ابزارهای اندازه گیری شامل دو پرسشنامه بود. یکی از پرسشنامه ها توانایی افراد را در حیطه های نگرش و رفتار اندازه گیری کرد. پرسشنامه دیگر نیز میزان سازگاری زناشویی را مورد بررسی قرار داد. تعداد گروه های مورد مطالعه 25 گروه بودند که بطور داوطلبانه در آموزشها شرکت کرده بودند. بعد از جمع آوری اطلاعات، دا دهها با استفاده از روشهای آماری مورد نیاز (مقایسه ی میانگین گروه های همبسته و مستقل تجزیه و تحلیل واریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

Keywords:

سازگاری زوجین , رویکرد شناختی-رفتاری , پیشگیری , درمان