نقش زیست فناوری در بهبود تولید محصولات کشاورزی و تأمین مواد غذایی

زیست فناوری یا بیوتکنولوژی یک فناوری واحد نیست بلکه یک گروه از فناوری هایی است که دارای ویژگی مشترک کار با سلولهای زنده و مولکولهاست و طیف گستردهای است از کاربردهای عملی که میتواند زندگی ما را بهبود بخشد. تحولات اخیر در زیست شناسی مولکولی ، بیوتکنولوژی مدرن را به وجود آورده است. فناوری زیستی، تلفیقی از علوم زیستی و دانسته های کشاورزی، پزشکی و فنی مهندسی است و مبتنی بر استفاده از موجودات زنده و یا محصولات آنها برای تولید مواد، فراورده ها، خدمات رسانی و رفع نیازمندیهای بشر و یا محیط زیست است که به عنوان یکی از رشته های کلیدی جهان شناخته میشود. استفاده از این فناوری در دهه های گذشته منحصر به کشورهای توسعه یافته نبوده و کشورهای درحال توسعه نیز نیاز به استفاده از آن را احساس کرده و با سرمایه گذاری در این بخش به دنبال دستیابی به آن بوده اند. شاید به جرات بتوان گفت که مهمترین کاربرد زیست فناوری در بخش کشاورزی است به طوریکه امروزه پیشرفت کشاورزی در دنیا مرهون دستاوردهای علمی در تولید و سرمایه گذاری در این حیطه است. زیست فناوری کشاورزی میتواند در عرصه های مختلف کشاورزی شامل گیاهی، حیوانی، میکروبی، تولیدات غذایی و تولید فراورده های جدید و محیط زیست کاربرد داشته باشد. جوامعی که قابلیت بیشتری در علم فنّاوری داشته باشند از دستاوردها و منافع حاصل از زیست فناوری بیشتر بهره مندمیشوند. تکنولوژی مبتنی بر علم، راه را برای تجاری نمودن تکنولوژی و استفاده جمعی در سطوح ملی از منافع حاصل از آن باز میکند.

Keywords:

زیست فناوری کشاورزی , امنیت غذایی , نوآوری , بهبود کیفیت غذایی , پایداری عملکرد.