آموزش مهندسی الکترونیکی در ترمتحصیلی گذشته و راهکارهای بهبود کیفیت آن

آموزش برخط و الکترونیکی یکی از محورهای مهم گفتگو در مجامع تخصصی و پژوهش ها در سال های اخیر بوده است. با همه گیری کوید- ۱۹ در ایران و جهان، دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی به ناچار به سمت استفاده از این شیوه رفته اند. گرچه ابتدای امر آمادگی چندانی در همه ی مراکز آموزشی وجود نداشت، اما با ادامه پیدا کردن بحران و ثابت ماندن وضعیت، دانشگاه ها راه خود را تاحدی پیدا کرده اند. همچنین به منظور انتقال تجربه و بررسی راهکارها، همایش ها و نشست های متعددی در سال ۱۳۹۹ در کشور برگزار شد. این مقاله به بررسی واقعیت های بیشتری از بخش های مختلف آموزش مهندسی الکترونیکی پرداخته و برای هربخش راهکارها و پیشنهادهای اجرایی ارائه داده ا ست. برر سی تصمیم های اتخاذ شده در این دوران، شیوه اجرای دروس مهارتی، بار مضاعف ناشی از پخش نمره مستمر دانشجویان، تقلب و شیوه های مقابله با آن و توسعه ی عدالت آموزشی از محورهای اصلی بحث این گزارش است.

Keywords:

ارزیابی مستمر , آموزش الکترونیکی , ارزشیابی الکترونیکی , فرسودگی تحصیلی