اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر توانمندی های منشی دانشجویان

مثبت اندیش بودن بر شکل گیری شخصیت آدمی و در یک کلام مجموعه زندگی انسان تاثیر بسزایی دارد از مهم ترین نکاتیکه در این زمینه مطرح است، چگونگی حصول شادمانی و تقویت آن می باشد این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارت هایمثبت اندیشی بر توانمندی های منشی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه یاسوج انجام شده است پژوهش حاضر از جمله پژوهشهای نیمه آزمایشی (مداخله ای) با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است در این تحقیق از بین جامعه آماری پژوهش کهدانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه یاسوج در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ بودند نمونه تحقیق شامل ۴۰ نفر از دانشجویانی بودند که بهروش تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند قبل از انجام مداخله آموزشی (ارائه متغیر مستقل) دوگروه با استفاده از پرسش نامه تظیم احساسات، شادکامی آکسفورد (مثبت اندیشی) و توانمندی منش (رجایی) پیش آزمون شدند.آزمودنی ها به صور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنررل گمارده شدند در مرحله بعد به گروه آزمایش به مد ۴ جلسه یکساعته، مهارت های مثبت اندیشی آموزش داده شد یک هفته بعد پس از انجام مداخله دوباره هر دو گروه پس آزمون شدند. نتایجحاصل از تحلیل کواریانس تک متغیره در مرحله پس آزمون حاکی از این است که، آموزش مثبت اندیشی بر تقویت آشنایی زدایی،خودکارآمدی، تنظیم احساسات و رضایت از زندگی دانشجویان در گروه آزمایش موثر بوده است، و تفاوت معناداری بین میانگینگروه های آزمایش و کنترل وجود دارد.

Keywords:

آموزش مثبت اندیشی , آشنایی زدایی , دانشجویان , خودکارآمدی , رضایت از زندگی