بررسی رابطه بین گزارشگری ریسک با هزینه سرمایه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

افشای ریسک بیانگر ارائه اطلاعاتی است که خواننده را از هر فرصت یا تهدیدی که ممکن است بر شرکت تاثیر بگذارد و همچنین مدیریت آن آگاه می کند. ازدیدگاه نظری، افشای بیشتر عمدتا با کاهش عدم تقارن اطلاعات و کاهش عدم اطمینان سرمایه گذار صورت می گیرد که به طورغیرمستقیم هزینه سهام را کاهش می دهد. یکی از مزایای افشای ریسک تاثیر آن در کاهش هزینه سهام است. بنابراین افشای ریسک می تواند به کاهش عدم اطمینان سرمایه گذار کمک کند و ازاین طریق باعث کاهش هزینه سرمایه می شود . در این پژوهش هدف اصلی بررسی رابطه بین گزارشگری ریسک باهزینه سرمایه ۱۷۴ شرکت در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ طبقه بندی برمبنای هدف، ازنوع کاربردی، ازلحاظ طبقه بندی برحسب روش، ازنوع توصیفی و از میان انواع پژوهش های توصیفی، ازنوع همبستگی است. متغیر افشای ریسک در این پژوهش از طریق تجزیه و تحلیل محتوای صورت های مالی، یادداشت های توضیحی و گزارش های هیئت مدیره جمع آوری گردیده است. با توجه به اینکه هزینه سرمایه به سه روش (هزینه بدهی ، هزینه سرمایه عادی و میانگین موزون هزینه سرمایه) محاسبه می شود ، لذا درقالب سه فرضیه جداگانه رابطه بین افشای ریسک با هزینه سرمایه مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد گزارشگری ریسک فاقد رابطه معنی دار با هزینه بدهی می باشد لذا فرضیه فرعی اول رد می شود. همچنین گزارشگری ریسک دارای رابطه منفی و معنی دار با هزینه سرمایه عادی می باشد لذا فرضیه فرعی دوم پذیرفته شد. در نهایت گزارشگری ریسک دارای رابطه منفی و معنی دار با میانگین موزون هزینه سرمایه می باشد لذا فرضیه فرعی سوم پذیرفته شد.

Keywords:

افشای ریسک , هزینه بدهی , هزینه سرمایه عادی , میانگین موزون هزینه سرمایه