مهمترین مولفه های روانشناختی اثرگذار بر رفتار حفاظت از آب، میان کشاورزان شهرستان سراب

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین مهمترین مولفه های اثرگذار بر رفتار حفاظت از آب کشاورزان در شهرستان سراب بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کشاورزان شهرستان سراب به تعداد ۱۰۶۷۶ نفر بود که از طریق جدول گرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری چندمرحله ای، حجم نمونه به تعداد ۳۸۰ نفر تعیین شدند. نتایج نشان داد "لایروبی یا سیمان کشی و یا ترمیم کانالهای آبیاری" اولویت آخر رفتار حفاظت از آب کشاورزان را به خود اختصاص داده است. بین همه مولفه های روانشناختی با رفتار حفاظت از آب، همبستگی مثبت و معنی داری در سطح یک درصد وجود داشت. همچنین مولفه های روانشناختی توانستند ۵۶/۹ درصد از واریانس رفتار حفاظت از آب در میان کشاورزان را پیشبینی کنند. با توجه به نتایج نحلیل رگرگسیون، مهمترین مولفه های اثرگذار بر رفتار حفاظت از آب کشاورزان، حس تعلق مکانی (β=۰/۳۲۱)، هنجارهای اخلاقی (β=۰/۲۷۶) و هنجارهای ذهنی (β=۰/۱۶۳) بود. به نظر میرسد لازم است بهبود فرهنگ صرفه جویی و ارزشمندی آب به عنوان یک هنجار عمومی در منطقه گنجانده شود. برای این امر لازم است رسانه های محلی نسبت به ارزشمندی آب برنامه های آموزشی مطلوبی ارایه نمایند. در این زمینه جلب نظر معتمدان و ریش سفیدان محلی نسبت به ضرورت و اهمیت رفتار حفاظت آب با کمک کارشناسان کشاورزی اثرگذار خواهد بود. تمرکز بر برنامه های عدم مهاجرت کشاورزان و حمایت بیشتر از فعالیتهای کشاورزی به صورت حفظ تعلق مکانی، عامل مهمی بر بهبود رفتار حفاظت از آب میان کشاورزان منطقه خواهد بود.

Keywords:

رفتار حفاظت از آب , مولفه های روانشناختی , شهرستان سراب.