سنتز و بهینه سازی نانو سامانه نیوزومال حاوی اسانس آویشن و اثر بخشی بر درمان عفونتهای قارچی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 199

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0324

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

Abstract:

در این مطالعه ، ما فرمولاسیون نانو-نیوزوم حاوی اسانس آویشن را بهینه کردیم. اثر دوز این دارو برای درمان عفونت های قارچی بررسی شد. هدف ما کاهش دوز، سمیت سلولی و جلوگیری از عفونت های قارچی در ک شت سلول و جایگزینی منا سب برای داروهای شیمیایی ا ست. در این مطالعه ، ما نانو-نیوزومها را بر اساس سورفکتانت برای اتصال مناسب به دیواره قارچ و استفاده از روش هیدراتاسیون فیلم نازک آماده کردیم. با استفاده از اسپکتروفتومتری (برای ارزیابی کپسول سازی و آزاد سازی دارو)، DLS (برای تعیین اندازه)، )TEMارزیابی تعیین مورفولوژی) و طیف سنجی ) FTIR سنجش تداخل بین دارو و نانوحامل) مورد ارزیابی قرار دادیم. ساختار نیوزوم ها حاوی تویین : ۶۰ کلسترول : دی فسفاتیدیل کولین آمین : پلی اتیلین گلیکول (به ترتیب با نسبت های (۳ :۵۰ :۳۰ :۲۰ ، طراحی و تو سعه داده شد. در فرمول پی شنهادی، میزان بازده درونگیری دارو در نانو نیوزوم در ۲۴ ساعت ۸۸,۲۰ در صد، اندازه نیوزوم حاوی دارو ۱۵۰ نانومتر ، شاخص پراکندگی ۰,۲۲ تعیین شد. داده های طیفی FTIR نشان داد که دارو و نانو حامل با یکدیگر واکنش شیمیایی ندارند. مولکول های نیوزوم تنها و داروی آزاد (ا سانس آوی شن) با غلظت ۱۰۰ میکروگرم در میلی لیتر باعث سمیت سلول ها شدند. میزان بقای سلول ها به ترتیب ۹۱,۳۸ و ۳۸ در صد ا ست. در حالی که، سمیت داروی کپ سوله شده با غلظت۲۰۰ میکروگرم در میلی لیتر، در مقای سه با داروی آزاد کمتر بود و میزان بقای سلول ۵۴,۸۸ درصد بود. ما توانستیم ترکیبات انتقال دهنده نانو حامل دارو را بر اساس سورفکتانت و متناسب با ساختار سلولهای قارچی، که توانایی اتصال به دیواره سلول قارچ را دارند، بهینه کنیم. در نتیجه ، ما می توانیم با این روش سلول های آلوده به قارچ را درمان یا از رشد آنها جلوگیری کنیم.

Authors

فردین رحیمی

دانشگاه تهران، دانشکده علوم و فنون نوین، گروه مهندسی علوم زیستی . دانشگاه شاهد، آزمایشگاه آموزشی-تحقیقاتی نانو فناوری نوین

قاسم عموعابدینی

دانشگاه تهران، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشکده مهندسی شیمی

حسین صباحی

دانشگاه تهران، دانشکده علوم و فنون نوین، گروه مهندسی علوم زیستی