امکان سنجی باززایش هنر سنتی در طراحی لباس ایرانی- اسلامی با کاربرد تکنیک تاپستری

هنر تاپستری دیرینه ای بس طولانی در هنر و طراحی پارچه داشته است و هنرمندان گوناگون با رسانه های مختلفی به آن پرداخته اند. تاپستری درواقع هنری چیدمانی و تلفیقی هنرمندانه از بافت، گرافیک، نقاشی و آینه کاری است که امروزه در عرصه هنرهای تجسمی و کاربردی در دنیا جایگاه خاصی دارد. قابلیت های این هنر و جذابیت های آن بستری مناسب برای احیای فرهنگ های در حال فراموشی و همچنین حفظ فرهنگ های سنتی است. در ایران آثار مختلفی در هنرهای سنتی از جمله گلیم، فرش، نقاشی و ... وجود دارد که استفاده سنتی خود را مانند گذشته ندارند و با ورود طرح های جدید در حال کم رنگ شدن از صحنه فرهنگی جامعه هستند. بنابراین در این پژوهش مساله اصلی این است که از منبع فرهنگی هنر سنتی در طراحی لباس ایرانی اسلامی استفاده نمود و قصد بر آن استکه با این روش احیای پارچه های سنتی در قالب طراحی لباس ایرانی اسلامی طراحی نمود. لذا با روش توصیفی تحلیلی و همچنین با جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای با ابزار فیش برداری و روش تجزیه و تحلیل کیفی محتوایی در راستای شناخت تاپستری و قابلیت های کاربردی آن در طراحی لباس ایرانی اسلامی برای زنان استفاده گردید. نتایج حاصله نشان از آن داشت که گونه های مختلف هنر سنتی بوسیله تاپستری که امکان ترکیب متریال های مختلف را می دهد و دست طراح را باز می گذارد تا به صورت تلفیقی هنرهای سنتی در قالب موارد اولیه فلزی، چوبی، پارچه ای، چرمی، حصیری، انواع سنگ های ایرانی مانند فیروزه و ...در لباس ایرانی اسلامی به ظهور رساند و این رویه محدودیت متریال را برمی دارد و نگرشی نوین در طراحی لباس با زیربنای سنتی ایجاد می نماید که نوعی باززایش در هنر های سنتی محسوب می گردد.

Keywords:

تاپستری , طراحی لباس , لباس زنان , پارچه های سنتی , پوشش ایرانی اسلامی