ارزیابی میزان کلروفیل، فعالیت ضداکسایشی و اثر ضدمیکروبی عصاره برگ قاصدک
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 292
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-17-3_006
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
Abstract:
در این پژوهش محتوای کلروفیل، محتوای فلاونوئیدی کل، محتوای فنل کل و فعالیت ضداکسایشی عصاره آبی قاصدک مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، تاثیر عصاره آبی خبررسانک به دست آمده به روش خیساندن، بر برخی میکروارگانیسم های عامل فساد و مسمومیت ناشی از مواد غذایی آزمایش شد. فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ قاصدک با استفاده از روش های انتشار دیسک و چاهک، حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر به دست آمده برایTFC ، TPC ، کلروفیل a و b به ترتیب ۸۲/۲۲ (میکروگرم بر میلی لیتر)، ۸۹/۱۱۶ (میلی گرم بر میلی لیتر)، ۸۱/۰ (میلی گرم بر لیتر) و ۰۶۳/۰ (میلی گرم در لیتر) بود. فعالیت به دام اندازی رادیکال های آزاد، بر حسب IC۵۰ برابر با ۸۱/۶۸ میکروگرم بر میلی لیتر بود. نتایج نشان داد که MIC عصاره برگ قاصدک برAspergillus niger ،Salmonella typhimurium ، Bacillus subtilis وStaphylococcus epidermidis به ترتیب ۵۱۲، ۲۵۶، ۲۵۶ و ۶۴ میلی گرم بر میلی لیتر بود. MBCعصاره برگ قاصدک بر Aspergillus niger ،Salmonella typhimurium ، Bacillus subtilis و Staphylococcus epidermidis به ترتیب بیش از ۵۱۲، ۲۵۶، ۲۵۶ و ۱۲۸ میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. نتایج نشان داد که قطر هاله بازدارندگی در روش چاهک آگار بیشتر از روش دیسک دیفیوژن بوده و سویه ها در غلظت بالاتر قطر هاله بازدارندگی بیشتری نشان دادند. به طور کلی می توان اظهار داشت که عصاره آبی گیاه قاصدک روی باکتری های گرم مثبت فعالیت ضدمیکروبی بیشتری نسبت به باکتری های گرم منفی داشت، در حالیکه اثر بازدارندگی چشمگیری بر کپک ها نداشت. بر اساس یافته های این پژوهش، عصاره آبی قاصدک می تواند به عنوان یک ماده طبیعی برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های عامل فساد مواد غذایی و به ویژه عامل مسمومیت غذایی و با هدف کاهش خطر ابتلا به بیماریهای گوارشی، مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
سحر روشنک
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
بهروز علیزاده بهبهانی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
فخری شهیدی
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
فریده طباطبایی یزدی
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
علیرضا وسیعی
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
ندا نوروزی
گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :