بررسی بیان ژن های مرتبط با بیماریزایی در برنج همزیست شده با قارچ Trichoderma harzianum پس از تلقیح با قارچ Magnaporthe oryzae
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 13، Issue: 3
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 263
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-13-3_006
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1400
Abstract:
برنج از مهم ترین گیاهان زراعی دنیا است که سطح وسیعی از اراضی زراعی قابل کشت را به خود اختصاص داده است. بیماری بلاست از مهم ترین و مخرب ترین بیماری های برنج می باشد که موجب کاهش تولید این محصول می گردد. به دلیل آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه قارچکش ها جهت کنترل این بیماری و از طرفی مقاومت بیمارگر به این مواد شیمیایی، توسعه راهکار های بهتر و سالم تر برای کنترل این بیمارگر ضروری به نظر می رسد. کنترل بیولوژیک بیماری های گیاهی با استفاده از آنتاگونیست ها می تواند یک روش جایگزین امید بخش باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تاثیر غیر مستقیم قارچTrichoderma harzianum بر قارچ بیمارگرMagnaporthe oryzae در شرایط گلخانه از طریق القاء مقاومت سیستمیک در رقم حساس طارم محلی بررسی شد. بدین منظور، بیان چند ژن مهم دفاعی در گیاهان همزیست شده با تریکودرما و گیاهان شاهد (فاقد تریکودرما) در زمان های مختلف پس از تلقیح بیمارگر با استفاده از روش Real-time qPCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاکی از افزایش سطح بیان ژن های NPR۱، PR۲ و PR۳ پس از تلقیح بیمارگر در گیاهان همزیست شده با تریکودرما در مقایسه با گیاهان شاهد بود که در مورد ژن های PR۲ و PR۳ از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت. با این وجود در بعضی از زمان ها، اختلاف معنی داری در سطح بیان ژن های مورد ارزیابی بین دو تیمار مشاهده نشد. بررسی صفات مرفولوژیکی مختلف از قبیل وزن خشک ریشه، ساقه و برگ، طول ریشه، قطر ساقه و ارتفاع بوته حاکی از افزایش آن ها در گیاهان همزیست شده در مقایسه با گیاهان شاهد بود هر چند این اختلاف بجز صفت ارتفاع بوته در مورد بقیه صفات معنی دار نبود. میزان کلروفیل a وb نیز بعنوان صفات فیزیولوژیکی در هر دو تیمار اندازه گیری شد. اگرچه مقدار کلروفیل a در گیاهان همزیست شده بیشتر از گیاهان شاهد بود اما اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بررسی بر همکنش گیاه برنج و بیمارگر در حضور تریکودرما نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر شدت بیماری بین گیاهان همزیست شده و گیاهان شاهد وجود دارد به طوری که همزیستی گیاهان با تریکودرما موجب کاهش شدت بیماری در مقایسه با گیاهان شاهد گردید. نتیجه گیری: این نتایج می تواند تا حدودی بیانگر حفاظت سیستمیک گیاه برنج در مقابل قارچ M. oryza در اثر همزیستی ریشه گیاه با قارچT. harzianum و در نتیجه، القاء مقاومت و افزایش ژن های مرتبط با بیماری زایی باشد اما کافی نیست. بنابراین، لزوم تکرار آزمایش گلخانه و در نتیجه، اطمینان از وجود اختلاف معنی دار در بیان ژن های مورد مطالعه بین گیاهان همزیست شده و گیاهان شاهد ضروری به نظر می رسد.
Keywords:
Authors
سمیه نظری
دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، گروه گیاهپزشکی
حسین علایی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، ;کرمان، ایران
ولی اله بابایی زاد
دانشیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
علی مومنی
دانشیار، گروه اصلاح و تهیه بذر، موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، آمل، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :