افزایش امنیت در شبکه های بین خودرویی نرم افزار محور

شبکه های بین خودرویی نرم افزار محور (Software Defined Vehicular Network) آینده شبکه های خودرویی ونت می باشد و تلاش می کند تا امکان همکاری بین بخشها و شبکه های مختلف را فراهم کند و تحرک خودروها را به طور موثرتری مدیریت کند. با این وجود شبکه های بین خودرویی نرم افزار حور هنوز از امنیت و حریم خصوصی ماند محرمانه بودن، احراز هویت و کنترل دسترسی رنج می برد. کنترل کننده در این شبکه ها و کانال ارتباطی آن با سوئیچ هایش آسیب پذیرترین نقاطی خواهند بود که انتظار می رود مورد حمله قرار گیرند. در این مقاله، تلاش شده است تا بخش های مختلف یک معماری شبکه های بین خودرویی نرم افزار حور مورد بررسی قرار گرفته و امنیت بخشهای مختلف این معماری افزایش یابد. در مدل امنیتی پیشنهادی، از ماژول هایی مبتنی بر متریک هایی مانند فاصله سیبسون (Sibson Distance)، فاصله هلینگر (Distance Hellinger) و فاصله همگرایی کولبک لیبلر (Kullback-Leibler) استفاده شده و کلیدهای عمومی و خصوصی مبتنی بر امضای دیجیتال برای ایمن سازی انتقال اطلاعات از یک خودرو به خودروی دیگر، و انتقال از خودرو به زیرساختار و یک روش دست تکانی سه طرفه برای ارتباط ایمن بین کنترلرها در شبکه های نرم افزار محور استفاده شده است. برای ارزیابی کاراز مجموعه داده ISOT استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که نرخ هشدار غلط در این روش در بهترین حالت با استفاده از متریک فاصله سیبسون، صفر و دقت تشخیص سیستم ۹۹.۹۹ می باشد. این دقت، کارایی بالای متریک پیشنهادی را نشان می دهد و برای دسته بندی ترافیک نرمال و ترافیک حمله موثر می باشد.

Keywords:

شبکه های بین خودرویی نرم افزار محور , شبکه های نرم افزار محور , فاصله سیبسون , فاصله هلینگر , فاصله کولبک لیبلر