بررسی و ارزیابی تزریق دی اکسید کربن به منظور ازدیاد برداشت از مخازن نفتی

در طی سالیان گذشته استفاده از فرایند تزریق گاز جهت افزایش تولید از مخازن نفت سبک،متوسط سنگین بطور چشمگیری افزایش یافته است دراین راستا گاز دی اکسید کربن به دلیل مزایای فنی برای نمونه پایین بودن حداقل فشار امتزاج پذیری آن بسیار مورد توجه قرار گرفته است درهنگام تزریق قسمتی از دی اکسید کربن تزریق شده توسط سیالات موجود در مخزن جذب شده و اندکی از آن به صورت گاز آزاد در مخزن باقی می ماند و به دلیل تاثیراتی که دی اکسید کربن جذب شده برمجموعه سنگ و سیال مخزن دارد تولید نفت افزایش می یابد در این مقاله در ابتدا به بررسی خصوصیات فیزیکی دی اکسید کربن مزایای فنی و انواع روشهای تزریق آن پرداخته شده و سپس سناریوهای مختلف تخلیه طبیعی تزریق گاز دی اکسید کربن و همچنین تزریق متناوب آب وگاز دی اکسید کربن WAG در یکی از مخازن نفتی ایران با استفاده از نرم افزار ECLIPSE300 شبیه سازی گردیده و نتایج هریک از سناریوها با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که تزریق متناوب آب وگاز دی اکسید کربن دارای ضریب بازیافت بیشتری نسبت به روشهای دیگر می باشد.

Keywords:

دی اکسید کربن , ازدیاد برداشت , فشار امتزاج پذیری , تزریق امتزاجی , تزریق غیرامتزاجی , WAG