کاربرد تحلیل پوششی داده ها با در نظر گرفتن خروجی نامطلوب در ارزیابی مزارع کشاورزی

اندازه گیری کارایی همیشه به دلیل اهمیت آن در ارزیابی عملکرد صنایع و سازمان ها در نظر گرفته می شود.روش های مختلفی برای ارزیابی عملکرد وجود دارد که در آن معیار کارایی واحدهای مورد مطالعه در مرز کار اقرار می گیرند. تحلیل پوششی داده ها یکی از رویکردهایی است که به عنوان یک روش غیر پارامتریک در نظرگرفته می شود ،اندازه نمونه می تواند یک مساله مهم در تعیین امتیازات بهره وری برای واحدهای ارزیابی , به‌طور تجربی , زمانی باشد که استفاده از ورودی ها و خروجی ها می تواند منجر به تعداد قابل توجهی از DMUsشود که به عنوان کارآمد رتبه بندی می شوند ( چارلز وهمکاران، ۲۰۱۹ ). در این مطالعه , مدل اندرسونپیترسون پیشنهاد شده که قادر به تخمین کارایی است که تعدادی از خروجی های DMUs نامطلوب و ورودی ها ثابت هستند . همچنین روشی برای مقایسه و تحلیل تولید مشابه بر مبنای معیارهایی که ۴ پارامتر به عنوان ورودی و ۲ پارامتر به عنوان خروجی های مطلوب و نامطلوب برای حل این مساله در نظر گرفته شده است و هر استان به عنوان واحدهای تصمیم گیری (DMUs) که یا به صورت کارا یا ناکارا طبقه بندی می شوند ، در نظر گرفته شده اند . تغییرات در ورودی ها و خروجی های هر DMU می تواند این طبقه بندی را تغییر دهد، تغیی در DMU ورودی ها و خروجی ها می تواند وضعیت DMU را به ناکارآمدی تغییر دهد و بالعکس .(شیرویه زاد، ۲۰۱۲). هدف اصلی این مقاله ارزیابی کارایی مزارع تولید پیاز قرمزدر ۱۵ استان ایران در بازه زمانی ۲۰۱۵-۲۰۱۴ است.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها (DEA) , ارزیابی عملکرد , کارایی , تولید , ورودی ها , خروجی های مطلوب ونامطلوب