اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر انسجام - انعطاف خانواده و شادکامی زوجین دارای طلاق عاطفی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر انسجام و انعطاف خانواده و شادکامی زوجین دارای طلاق عاطفی بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه ازمایشی پیش ازمون و پس ازمون با یک گروه کنترل می باشد. جامعه اماری شامل کلیه زوجین شهر قم که دارای طلاق عاطفی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۱۰۰ زوج انتخاب و بر روی آنها پرسشنامه طلاق عاطفی اجرا شد و از بین زوجینی که نمره بالاتر از ۸ در پرسشنامه طلاق عاطفی کسب کردند و داوطلب به شرکت در این پژوهش بودند تعداد۳۰ زوج، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ازمایش(۱۵ زوج) و گروه کنترل(۱۵ زوج) قرار داده شدند. ابزار گرداوری اطلاعات شامل مقیاس طلاق عاطفی گاتمن، پرسشنامه انسجام خانواده اولسون و پرسشنامه شادی زوجین تگریان است. بسته آموزشی تصویرسازی ارتباطی هندریکس در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. داده های به دست آمده با روش تحلیل کواریانس با نرم افزار spss-۲۲ محاسبه و سپس توسط محقق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شد. نتایج نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی باعث بهبود انسجام و انعطاف زوجین و افزایش شادکامی زوجین دارای طلاق عاطفی می شود.

Keywords:

انسجام و انعطاف زوجین , شادکامی زوجین , تصویرسازی ارتباطی.