بررسی تاثیر غلظت های مختلف اورانیوم بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و مقدار کلروفیل در گیاهان آفتابگردان و سویا

اورانیوم عنصری است رادیوآکتیو که به طور گسترده در پوسته زمین پراکنده شده است. معمولا غلظت آن به علت فعالیت های انسانی در بعضی مناطق زمین به بالاتر از حد مجاز رسیده و این امر سبب آلودگی خاک ها و آب های زیرزمینی گردیده است. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف اورانیوم ۲۳۸ بر ویژگی های فیزیولوژیک و میزان کلروفیل گیاهان آفتابگردان و سویا مطالعه ای در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل (دو نوع گیاه و شش غلظت اورانیوم ۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت. گیاهان بعد از یک دوره ۴۰ روزه و قبل از ورود به مرحله زایشی برداشت شدند. طول ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، زیست توده، سطح برگ و غلظت کلروفیل a، b و غلظت کل آن اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که افزایش غلظت اورانیوم در خاک به طور معنی داری بر روی ویژگی های مورد مطالعه تاثیر داشت. افزایش غلظت اورانیوم سبب افزایش درجه بازدارندگی رشد ((GGI و کاهش شاخص تحمل ((TI در گیاهان سویا و آفتابگردان گردید. تولید زیست توده زیاد در غلظت های بالای اورانیوم نشان دهنده مقاومت بالاتر این گیاه به تنش سمیت اورانیوم می باشد.

Keywords:

اورانیوم ۲۳۸ , درجه ممانعت از رشد , شاخص تحمل , گل های آفتابگردان , دانه های سویا