کارآیی مصرف باکتریهای محرک رشد و کود نیتروژن بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی آفتابگردان

کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتریهای محرک رشد گیاه به صورت تلفیق با مصرف کودهای شیمیایی مهمترین راهبرد تغذیه تلفیقی گیاه برای مدیریت پایدار بوم نظامهای کشاورزی و افزایش تولید آنها در سیستم کشاورزی پایدار با نهاده کافی میباشد. به منظور بررسی تأثیر باکتریهای محرک رشد و کود نیتروژن بر عملکرد وبرخی خصوصیات زراعی آفتابگردان رقم مستر آزمایشی در سال زراعی 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزیدانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید.فاکتورهای مورد بررسی شامل کود نیتروژن در سه سطح (صفر، 80 و 160 کیلوگرم در هکتار) و باکتری محرک رشددر چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذور با ازتوباکتر، تلقیح بذور با آزوسپریلوم و تلقیح بذور با سودوموناس) بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که تاثیر تیمار باکتری بر روی عملکرد دانه، تعداد دانه پوک، قطر طبق و ارتفاع بوته در سطح 1%معنیدار میباشد، و تیمار کود نیتروژن نیز تاثیر معنیداری بر روی عملکرد دانه، تعداد دانه پر، ارتفاع بوته و قطر طبق درسطح 1%نشان داد. همچنین اثرات متقابل تیمارهای مورد مطالعه اثر معنیداری (سطح1%روی عملکرد دانه، تعداد دانه پوک، قطر طبق و ارتفاع بوته نشان دادند. با توجه به نتایج بدست آمده در این آزمایش بنظر میرسد تلقیح بذر با باکتری ازتوباکتر در سطح کودی 160 کیلوگرم در هکتار تاثیر بیشتری بر روی عملکرد و برخی خصوصیات آفتابگردان نسبت به سایر تیمار ها دارد.

Keywords:

باکتریهای محرک رشد , آفتابگردان , ازتوباکتر , آزوسپریلوم , سودوموناس