بررسی و تحلیل تاب آوری کالبدی در برابر مخاطره سیل(مطالعه موردی: بافت فرسوده محله باغ معین اهواز)

مهمترین مسئله روز دنیا و چالش اصلی شهرهای کشورهای جهان سوم، مقابله با بلایای طبیعی است. راهحل مقابله تاب آوری بوده که به شهر کمک میکند انعطاف پذیر باشد. مهمترین مقصود تاب آوری ، بازگشت شهر به حالت قبل از بحران در زمانی کوتاه است. سیل یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی بوده که همهساله در کشور و خوزستان خسارتهای زیادی به دلیل دخالتهای انسانی در توپوگرافی زمین، به وجود می آورد. شهرهای که رودخانه های بزرگ از آنها عبور میکند مانند اهواز، همیشه مستعد مخاطره سیل هستند. تاب آوری ابعاد مختلفی دارد که در پژوهش پیشرو به بعد کالبدی آن پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل تاب آوری شاخصهای کالبدی در بافت فرسوده مقابل مخاطره سیل است.محله باغ معین در مجاورت کارون بوده و جزو هسته اولیه شکل گیری اهواز است. قدمت، کیفیت پایین کالبد، ازبین بردن پوشش گیاه ی ساحلی شرقی، ساخت وسازهای کلان در خط ساحلی ازجمله عوامل خطرپذیری این محله در برابر سیل هستند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده که پس از استخراج شاخصهای کالبدی در بافتهای فرسوده در مقابل مخاطره سیل، به تحلیل داده های جمع آوری شده از برداشت میدانی با روش مدل تصمیمگیری چندمعیاره تاپسیس و نرم افزار GIS پرداخته شد. شاخصهای کالبدی شامل دانه بندی قطعات، کیفیت ابنیه، قدمت، تعداد طبقات، سازه است. نتیجه نهایی نشان میدهد که ۱۹ بلوک دارای تاب آوری ضعیف و ۸ بلوک دارای تاب آوری مطلوبی هستند. در نهایت محله باغ معین در برابر مخاطره سیل تاب آوری کالبدی نداشته و تابآور نیست. در آخر به ارائه الگوی کاهش خطر پرداخته میشود.