بررسی رابطه بین رهبری تحول گرا و اشتیاق شغلی کارکنان با توجه به نقش واسطه ای توانمندسازی ساختاری (مطالعه موردی: استانداری استان گلستان)

هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه بین رهبری تحول گرا و اشتیاق شغلی کارکنان با توجه به نقش واسطه ای توانمندسازی ساختاری می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان استانداری استان گلستان(سایت اداری) می باشند که با بر آمار و اطلاعات واحد منابع انسانی استانداری استان گلستان، به تعداد ۳۵۳ نفر می باشند که در سال ۱۴۰۰ مشغول فعالیت می باشند. با توجه به حجم جامعه آماری و با توجه به جدول کرجسی و مورگان ۲۰۰۱ ، نمونه آماری پژوهش به تعداد ۱۸۱ نفر مشخص شده و روش نمونه گیری، تصادفی ساده است. ابزارگردآوری اطلاعات شامل رهبری تحول گرا رفرتی ۲۰۰۴ ، توانمندسازی ساختاری رومن ۲۰۱۳ ، اشتیاق شغلی شوفلی ۲۰۰۲ می باشد. در بخش آمار توصیفی میانگین انحراف استاندارد، خطای اندازه گیری و در آمار استنباطی، داده ها از طریق نرم افزار پی ال اس، تحلیل خواهند شد.نتایج بدست آمده نشان داد، رهبری تحول گرا با توانمندسازی ساختاری ارتباط مثبت دارد. رهبری تحول گرا با اشتیاق شغلی ارتباط مثبت دارد. توانمندسازی ساختاری با اشتیاق شغلی رابطه مثبت دارد. توانمندسازی ساختاری رابطه مثبت بین رهبری تحول گرا و اشتیاق شغلی را واسطه می کند

Keywords:

رهبری تحول گرا , توانمندسازی ساختاری , اشتیاق شغلی