مکان یابی بهینه مراکز خدمات رسانی در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: جامعه روستایی شهرستان مهران)

مطالعه حاضر با روش شناسی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش های چند معیاره مبتنی برPROMENTHEE II و AHP در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیایی، در راستای بررسی مکان یابی بهینه جهت استقرار مراکز خدمات روستایی شهرستان مهران با محوریت پایداری امنیت در آنها و با توجه به عوامل طبیعی و انسانی به انجام رسیده است. با توجه به استقرار سکونتگاه ها از نظر عوامل طبیعی با عنایت به چهار شاخص سطوح ارتفاعی، شیب، قابلیت اراضی و دسترسی به منابع آب و همچنین ارزش سکونتگاه ها از نظر عوامل انسانی با چهار معیار جمعیت، دسترسی به راه ها، خدمات بهداشتی و امکانات زیربنایی، یک طیف که شامل پنج کلاس از کاملا نامناسب تا کاملا مناسب با استفاده از هر دو روش مذکور جهت استقرار مراکز خدمات روستایی در پیش روی برنامه ریزان و پژوهشگران حوزه توسعه روستایی قرار داده است. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که در نقشه های نهایی در هر دو روش قسمت های کاملا مناسب جهت ایجاد مراکز خدمات روستایی مناطقی نسبتا هموار بوده و از زمین های با ارزش، جهت کشاورزی و کسب درآمد می باشد و عمدتا سکونتگاه هایی هستند که هم از نظر تراکم جمعیتی و هم از نظر امکانات و تاسیسات از وضعیت نسبتا خوبی برخوردارند.

Keywords:

مکان یابی بهینه , خدمات رسانی , سکونتگاههای روستایی , شهرستان مهران