تبیین جایگاه مدیریت یکپارچه شهری در تحقق مولفه های حکمروایی خوب

چالش اداره شهرها به واسطه گسترش شهرنشینی و گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری نسبت به گذشته بیشتر شده است که این خود لزوم تغییر در نظام مدیریتی و برنامه ریزی را انکارناپذیر می کند . تغییر در نظام مدیریتی شهرها به منظور حل مشکلات شهری و ایجاد هماهنگی بیشتر در راستای دستیابی به اهداف عالیه، طی دهه های اخیر در سطح جهانی مطرح شده است و در این میان کشورهای توسعه یافته تجربه خوبی در این زمینه داشته اند و مضرات نبود یکپارچگی در سطح شهرهای خود را تجربه کرده اند. این کشورها با اصلاح و تغییر نظام های قانونی، مدیریتی و برنامه ریزی زمینه را برای تحقق مدیریت یکپارچه فراهم کرده و بستری را موجب شده اند که یک برنامه ریز و مدیر شهر با حداقل چالش روند حل مسائل شهری را به پیش می برد. در حالی که کشورهای توسعه یافته به نتایج مطلوبی در این خصوص دست یافته اند، زیرساخت های لازم برای تحقق مدیریت یکپارچه در کشورهای در حال توسعه چندان مورد توجه نیست؛ این کشورها صرفا مدیریت یکپارچه را در سطح محافل علمی، مدیریتی و قانون گذاری مطرح می کنند، اما اقدامات عملی برای پیاده سازی آن انجام نشده است. در کشور ما نیز چند سالی است اعمال چنین رویکردی از سوی کارشناسان و متخصصان مطرح و بر ضرورت آن تاکید می شود و به همین جهت از طریق مجاری قانونی در حال پیگیری است و کلیاتی نیز در این خصوص به تصویب رسیده است

Keywords:

مدیریت یکپارچه , شهر , حکمروایی خوب , شهرنشینی