شیوع داغدیدگی آسیب زا و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان ایرانشهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع داغدیدگی آسیب‎­زا و عوامل مرتبط با آن در دانش­آموزان متوسطه شهرستان ایرانشهرانجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه‎ی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ایرانشهر در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بود (۱۵۰۰N=). تعداد ۵۰۰ نفر از دانش­آموزان به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند­مرحله­ای انتخاب و به سیاهه آثار سوگ هوگان پاسخ دادند. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و آزمون­های خی دو، کولموگروف-اسمیرنف با کاربرد نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته­های بدست آمده نشان داد که از ۵۰۰ دانش آموز، ۱۰۶ نفر (۲/۲۱ درصد) نمره­ای بالاتر از نمره برش به دست آوردند. نتایج آزمون خی دو نشان داد که شیوع داغدیدگی در دانش­آموزان رشته انسانی بیشتر است. به علاوه شیوع داغدیدگی در افرادی که پدرشان را از دست داده اند، بیشتر است. نتایج آزمون کولموگروف-اسمیرنوف نیز نشان داد که بین مدت زمان فوت دو گروه داغدیده و غیر داغدیده (۰۰۱/۰>p)،  تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به اینکه داغدیدگی آسیب زا می‎تواند منجر به مشکلات جدی در حوزه‎های مختلف شود، درک دقیق از میزان شیوع آن، می­تواند به متخصصان سلامت روان کمک نماید تا به افراد داغدیده در بهبود یافتن از سوگ یاری رسانند.

Keywords:

میزان شیوع , داغدیدگی آسیب زا , دانش آموزان