مطالعه مروری بر بتن فراتوانمند: مشخصه های دوام و مزایا

بتن فراتوانمند (UHPC) یک ماده کامپوزیتی نوآورانه است که می تواند به عنوان یک کاندید بالقوه برای سازه های بتنی که در معرض محیط های تهاجمی هستند بکار رود. بتن فراتوانمند به دلیل استفاده از نسبت پایین آب به اتصال دهنده (W/B) تقریبا برابر با ۲/۰ و مقدار زیاد ذرات ریز، دوام بیشتری نسبت به بتن معمولی (CC) و بتن با مقاومت بالا (HPC) دارد. این مقاله به بررسی دوام بتن فراتوانمند از نظر نفوذپذیری آب و یون کلرید، خوردگی تقویت کننده های فولادی، کربناته شدن، مقاومت در برابر یخ زدگی، مقاومت در برابر تهاجمات شیمیایی، واکنش قلیایی-سیلیکا و نیز مقاومت در برابر سایش می پردازد. عوامل تاثیرگذار، از جمله W/B، رژیم پخت، حجم الیاف فولادی، هیبریداسیون الیاف، اندازه نمونه و سن آزمایش در نظر گرفته شده است. بدیهی است که: (۱) بتن فراتوانمند دارای نفوذپذیری بسیار کم در برابر آب و مواد شیمیایی است که حدود یک تا دو مرتبه کمتر از بتن معمولی و بتن با کارآیی بالا است. (۲) کربناته شدن در بتن فراتوانمند به ندرت اتفاق می افتد (پس از ۱ تا ۳ سال قرار گرفتن در معرض محیط)، چه در حالت پخت استاندارد و چه تحت پخت حرارتی. (۳) خوردگی تقویت کننده های فولادی و واکنش قلیایی- سیلیکا برای بتن فراتوانمند تحت هر رژیم پختی، به دلیل نفوذپذیری کم آن موجب نگرانی نیستند.. میکروترک هایی که بصورت جزئی یا کامل توسط کربناته شدن و/یا هیدراتاسیون مداوم سیمان پر شده اند برای بهبود استحکام مکانیکی و میکروساختار بتن فراتوانمند مفید هستند. علاوه بر این، هیبریداسیون الیاف فولادی و پلی پروپیلن یک روش کارآمد برای کاهش پوسته پوسته شدن انفجاری بتن فراتوانمند است.

Keywords:

کربناته شدن , مقاومت در برابر تهاجمات شیمیایی , مقاومت در برابر سایش , نفوذپذیری , بتن فراتوانمند