امکان سنجی و مکان یابی ایستگاه های باراندازی ( تخلیه و بارگیری) کلان شهر شیراز

یکی از چالش های موجد در توزیع کالا در سطح شهر به ویژه نواحی مرکزی شهرها توقف های به صورت موازی خودروهای باری در سطح سواره روه است که اغلب جهت توزیع کالا انجام شده و کاهش ظفیت خیابان ها را به دنبال داشته و موجب اختلال در جریان ترافیک، افزایش زمان تاخیر و زمان سفر می گردد. ساماندهی این وضعیت می تواند به کاهش خطرات احتمالی در حین عملیات باراندازی و بارگیری و ایمن سازی جابه جایی کالا منجر شود. همچنین با نگاهی جامع تر به این چالش، می توان بیان داشت که انجام اقداماتی در رابطه با ساماندهی چنین وضعیتی می تواند موجب کاهش یزان مصرف سوخت و انتشار آلاینده های زیست محیطی از جریان ترافیک نیز خواهد گردید. لذا مدت زمانی است، کارشناسان و مدیران شهری درصدد ساماندهی به وضعیت نامناسب توقف خودروهای باری در معابر بوده اند که یکی از راهکارهای رایج در این زمینه، فراهم نمودن فضای بارگیری و باراندازی با اختصاص بخشی از فضاهای حاشیه ای خیابان ها به ایستگاه باراندازی و بارگیری، بوده است. در این مقاله پس از بررسی و مطالعه ادبیات پژوهش، تجزیه وتحلیل نتایج طرح مطالعات جامع حمل و نقل شهر شیراز، استفاده از تجربیات و آگاهی از وضعیت جابه جایی کالا و بار در سطح شهر شیراز براساس اطلاعات برداشت شده از شبکه در سایر آمارگیری مربوطه و بهره گیری از نقطه نظرات کارشناسان، معیارها و توصیه هایی مبنی بر چگونگی اختصاص فضا به ایستگاه های باراندازی و بارگیری ارائه می گردد و به شرح و چگونگی آن فارغ از توجه به نقاط مورد بررسی در این مقاله پرداخته خواهد شد تا بدین ترتیب معیارهایی جهت مکان یابی این نقاط در خیابان مناسب ارائه گردد.

Keywords:

بارانداز , ایستگاه بارگیری و تخلیه , ساماندهی خودروهای باری