آیا انتخاب ژنوتیپ های بومی گندم متحمل به تنش خشکی در مراحل اولیه رشد بر اساس صفات فنوتیپی، امکانپذیر است؟

شناسایی منابع مناسب ژنی به منظور کاهش اثرات مخرب تنش خشکی در گیاهان زراعی به ویژه گندم از اهمیت بسیار بالاییبرخوردار است. در این مطالعه تعداد ۹ ژنوتیپ انتخابی از بین ۱۲۰ رقم بومی گندم زمستانه بر اساس ویژگی هایی نظیر ارتفاعبوته و یکنواختی در تاریخ رسیدگی، در کنار رقم گندم پیشگام به عنوان شاهد مورد استفاده قرار گرفتند. بخش اول تحقیق بهصورت یک آزمایش کاملا تصادفی شامل ۱۰ ژنوتیپ در دو سری مجزای کشت شامل شرایط نرمال و تنش رطوبتی درشرایط گلخانه ای در ۴ تکرار در مرحله گیاهچگی انجام پذیرفت. مرحله دوم تحقیق با هدف ارزیابی عملکرد دانه در گیاه بالغصورت گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که در کلیه صفات اندازه گیری شده به جز محتوای نسبی آب بار، اثرژنوتیپ معنی دار بود (p<۰.۰۰۱). آنالیز GGE biplot نشان داد که گزینش اولیه بر اساس ارتفا بوته می تواند تا حد زیادی بهانتخاب ژنوتیپ های مناسب کمک نماید، بدین لحاظ استفاده از طول کلئوپتیل به عنوان یاک صفت دارای همبستگی بالا باارتفاع بوته، جهت این گزینش پیشنهاد می گردد. از سویی دیگر با توجه به اهمیت نسبت وزن ریشه به اندام هوایی، بهتر استژنوتیپ های دارای ارتفا کم اما دارای مقادیر بایی این صفت نیز گزینش شوند.

Keywords:

طول ریشه , کلئوپتیل , تحمل خشکی , محتوای نسبی آب