ارزیابی قدرت رقابت ژنوتیپ های ذرت (Zea mays L.) با علف های هرز در مقادیر مختلف نیتروژن

رقابت علف های هرز با ذرت به عواملی نظیر نوع هیبرید، مراحل رشد گیاه، تراکم و نوع علف های هرز و میزان عناصر غذاییبستگی دارد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و چهار تکرار انجام شد. درکرت های اصلی سه مقدار کود نیتروژن ۹۰، ۱۸۰ و ۲۶۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و بدون کود، و در کرت های فرعی چهار هیبرید ذرت DKC۶۵۸۹, SC.۷۰۴ ، مبین و SC.۶۴۰ قرار گرفتند. هر کرت فرعی به صورت فرضی به دو بخشمساوی عاری از علف هرز و با علف هرز تقسیم شد. نتایج نشان داد که رقابت علف های هرز میانگین صفات وزن ۱۰۰ دانه،عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی را به ترتیب، ۵/۳، ۲۱/۷ و ۲۴ درصد نسبت به شرایط وجین کاهش داد. افزایش میزان نیتروژن، اثر رقابت علف های هرز بر ذرت را افزایش داد. لاین DKC۶۵۸۹ به دلیل عملکرد دانه بالا در هر دو شرایط تداخل ووجین علف هرز (به ترتیب ۱۲۲۲ و ۹۰۸ گرم در متر مربع)، از قدرت رقابت بالاتری نسبت به سایر هیبریدها بود. بنابراین،لاین دیررس و پرمحصول DKC۶۵۸۹ و همچنین هیبرید SC.۷۰۴ از عملکرد بالا و قدرت پایداری عملکرد بیشتری در شرایطرقابت با علف هرز برخوردار بودند.

Keywords:

ژنوتیپ , شاخص های رقابت , تداخل علف هرز