بررسی و ارزیابی سطح استفاده از مصالح بازیافی ساختمانی در استفاده مجدد در ساخت بنا نمونه موردی بررسی و مقایسه با سطح کشور تایوان

در سال های اخیر، با توجه به افزایش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از گرمایش جهانی، که منجر به تغییرات آب و هوایی در جهان می شود، کاهش کربن و توسعه پایدار تبدیل به یک موضوع مهم در سراسر جهان شده است. امروزه افزایش روزافزون جمعیت در دنیا و نیاز مبرم به تامین احتیاجات اولیه انسان از جمله نیاز به مسکن، وجود فعالیت های عمرانی را در هر جامعه امر اجتناب ناپذیری کرده است. حجم زیاد دورریزهای ساختمانی ناشی از فعالیت های عمرانی (ساخت و ساز، تعمیر، تخریب و نوسازی)موجب بروز مشکلات زیادی از جمله مشکلات زیست محیطی شده است. با توجه به محدودیت منابع طبیعی و حفظ محیط زیست، بهینه ترین راهکار استفاده مجدداز دورریزهاست. بازیافت منابع می تواند بهره برداری ازمواد طبیعی را کاهش دهد. پروژه های ساختمانی هر ساله توسعه میابند و برنامه بازسازی شهری باعث تخریب ساختمان های موجود می شود. متوسط عمر ساختمان ها ۲۳.۳۱ سال است. مدیریت مصالح قابل بازیافت دورریز ساختمانی از مهم ترین راهکارهای اقتصادی درکشورهاست؛ زیرا ضمن کاهش میزان ضایعات بر استفاده مجدد و بازیافت آن تاکید دارد.

Keywords:

ضایعات ساخت و ساز , مدیریت پسماند ساختمانی , مراکز بازیافتی , بازیافت.