تغییرهای ظرفیت فتوسنتزی گیاهچههای برخی جمعیت های گوجه فرنگی در تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر ظرفیت فتوسنتزی ۱۷ جمعیت و دو دورگه تجاری گوجه فرنگی، آبیاری گیاهان در مرحله ۴ تا ۵ برگی و در محیط کشت کوکوپیت:خاک:پرلایت (۱:۲:۱) قطع و روند تغییرهای ظرفیت فتوسنتزی طی هفت روز پس از قطع آبیاری (تا زمان خشک شدن گیاهان) توسط آنالیز لحظه ای القای فلئورسانس کلروفیل (تست OJIP) سنجیده شد. نتیجه ها نشان داد که مقادیر شاخص های بیشینه فلئورسانس متغیر نسبی (FM/F۰)، انتقال الکترون به ازای هر مرکز واکنش (ET۰/RC)، بیشینه کارایی کوانتومی سیستم نوری دو (FV/FM یا FP۰) و شاخص عملکرد بر اساس جذب (PIabs) در گیاهان زیر تنش خشکی کاهش و شاخص های میزان جذب نور به ازای هر مرکز واکنش (ABS/RC)، میزان گرفتن الکترون (TR۰/RC) و انرژی اتلاف شده به ازای هر مرکز واکنش (DI۰/RC) در آن ها افزایش یافتند. مقادیر کاهش و افزایش در جمعیت ها و دورگه های های مختلف، متفاوت بود که نشان دهنده تفاوت در سطوح تحمل به خشکی در گیاهان مختلف مورد بررسی است. نتیجه ها هم چنین نشان داد که گیاهان متحمل تر تفاوت کمتری در مقادیر شاخص ها با گیاهان شاهد خود داشتند. نتیجه های این مطالعه کمک می کند تا ارتباط بین پاسخ پارامتر های مرتبط با سلامت دستگاه فتوسنتزی به خشکی را یافته و مبانی نظری برای بهبود تحمل گوجه فرنگی به شرایط آب و هوایی خشک ارائه داده شود.

تغییرهای ظرفیت فتوسنتزی گیاهچههای برخی جمعیت های گوجه فرنگی در تنش خشکی Keywords:

Chlorophyll fluorescence , Photosynthesis rate , Photosystem II efficacy , Quantum , سرعت فتوسنتز , فتوشیمیایی , فلئورسانس کلروفیل , کارایی سیستم نوری دو