بررس ارتباط خودکارآمدی و مقبولیت اجتماعی با سلامت روان (مطالعه موردی: دانش آموزان ابتدایی شهر تنکابن)

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط خودکارآمدی و مقبولیت اجتماعی با سلامت روان در میان دانش آموزان شهر تنکابن انجام شده است. روش انجام پژوهش از نوع، همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تنکابن تشکیل می دهند. نمونه آماری پژوهش بر مبنای فرمول کوکران ۱۴۰ نفر برآورد شده است. ابزار جمع آوری داده در این پژوهش پرسشنامه پذیرش اجتماعی (مارلو، ۱۹۶۰)؛ مقیاس خودکارآمدی(شرر، ۱۹۸۲) و پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ، ۱۹۷۲) می باشد که با استفاده از نرم افزار SPSS اقدام به تحلیل داده ها صورت گرفته است . یافته های تحقیق نشان می دهد که بین پذیرش اجتماعی با اضطراب و بی خوابی ، اختلال در کارکرد اجتماعی و سلامت عمومی رابطه منفی و معنی دار وجود داشته است، همچنین رابطه خودکارآمدی با نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، اختلال در کارکرد اجتماعی، افسردگی و سلامت عمومی، منفی و معنی دار می باشد خودکارآمدی توانست به صورت معنی داری سلامت روان دانش آموزان را پیش بینی کند نتایج این پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و مقبولیت اجتماعی با سلامت روان ارتباط معناداری وجود داشته است.

Keywords:

سلامت روان , پذیرش اجتماعی , خودکارآمدی , تنکابن