اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر دلبستگی شغلی و توانمندسازی روانشناختی معلمان کودکان کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر توانمندسازی روانشناختی و دلبستگی شغلی معلمان کودکان کم توان ذهنی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت درمان روان درمانی مثبت نگر قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ انجام گرفت. نتایج نشان داد روان درمانی مثبت نگر بر دلبستگی شغلی و توانمندسازی روانشناختی و مولفه های آن معلمان کودکان کم توان ذهنی تاثیر مثبت دارد.

Keywords:

روان درمانی مثبت نگر , دلبستگی شغلی , توانمندسازی روانشناختی , کودکان کم توان ذهنی