اثربخشی آموزش خود کنترلی هیجانی بر کاهش استرس شغلی، تاب آوری و خودکارآمدی پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش خود کنترلی هیجانی بر کاهش استرس شغلی، تاب آوری و خود کارآمدی پرستاران بیمارستان امام خمینی مهاباد بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان امام خمینی شهرستان مهاباد میباشد. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به ۳۰ نفر انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش و کنترل(۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) قرار گرفتند. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران، پرسشنامه استرس شغلی اسیپو و پرسشنامه تاب آوری کانر – دیوید سون بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان دادند که : آموزش خودکنترلی هیجانی بر خودکارآمدی پرستاران بیمارستان امام خمینی شهرستان مهاباد موثر است، آموزش خودکنترلی هیجانی بر افزایش میزان تاب آوری پرستاران بیمارستان امام خمینی شهرستان مهاباد موثر است، و آموزش خودکنترلی هیجانی بر کاهش استرس شغلی پرستاران بیمارستان امام خمینی شهرستان مهاباد موثر است. در نتیجه کلیه فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند.

Keywords:

آموزش خودکنترلی هیجانی , خود کارآمدی , تاب آوری , استرس شغلی