ارزیابی شاخص های پایداری اجتماعی با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه در سطح منطقه ۱۹ شهرداری تهران

در بین ابعاد توسعه پایدار، بعد اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد اصلی شناخته می شود که بیشتر با ابعاد کیفیت زندگی همگام است و بر مفاهیمی مانند آیندهنگری، عدالت محوری، مشارکت، توانمندسازی و ... تاکید دارد. هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی شاخصهای پایداری اجتماعی در سطح منطقه ۱۹ شهر تهران است. باتوجه به اینکه در فرایند برنامه ریزی شهری توجه به مباحث اجتماعی، امری اجتناب- ناپذیر و بخش جدایی ناپذیر طرح های شهری محسوب می شود، با تعیین ابعاد پایداری اجتماعی میتوان رویه های موثر بر مفاهیم اجتماعی را بررسی و شناسایی نمود. این پژوهش با فرض یکسان نبودن پایداری اجتماعی در سطح مناطق انجام شده است و هدف آن شناخت، سنجش و ارزیابی شاخص های پایداری اجتماعی است. بدین منظور برای تعیین وزن شاخصهای پایداری اجتماعی از مدل تحلیل شبکه (ANP) و روش دلفی استفاده شد. این پژوهش دارای هدف کاربردی است و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. همچنین، روش یافته اندوزی بر اساس مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و مصاحبه با کارشناسان و مسوولان بوده است. پس از رتبه بندی نهایی زیرمولفه ها با روش ANP مشخص گردید زیر مولفهی بعد ذهنی امنیت از نظر پاسخ دهندگان دارای بالاترین اولویت و به ترتیب پس از آن عدالت اجتماعی، نشاط در زندگی، بعد عینی امنیت، اعتماد مدنی یا نهادی، رضایت از دسترسی به خدمات، مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و تفریحی، رضایت از کیفیت خدمات، حس تعلق، تعامل اجتماعی، مسئولیت پذیری، اعتماد بین فردی، مشارکت در فعالیتهای محلی، رضایت از زندگی و در نهایت مشارکت در فعالیتهای مذهبی قرار دارد.

Keywords:

توسعه پایدار , پایداری اجتماعی , فرایند تحلیل شبکه (ANP)