بررسی اثربخشی بازی درمانی (خاک بازی) بر نارسایی هیجانی و حس حقارت کودکان تک والدی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی (خاک بازی) بر نارسایی هیجانی و حس حقارت کودکان تک والدی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان خلیل آباد بود. جامعه آماری این پژوهش این پژوهش بر روی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهر خلیل آباد در سال ۱۳۹۹ -۱۳۹۸ اجرا شد (۲۸۰=N). نمونه پژوهش از میان این افراد انتخاب شد، که ۳۰ نفر به همراه مراقب اصلی، به روش تصادفی انتخاب و به گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم می شوند. نمونه آماری بر اساس نمونه گیری تصادفی ۳۰ نفر با اختلال بدریخت انگاری انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد. برای انتخاب نمونه ۳۰ نفر که حاضر به همکاری با محقق شدند، و نمرات بالایی در پرسشنامه سیاهه رفتاری (انزوا/افسردگی) آخنباخ(CBCL) کودکان (۱۳۸۴) و پرسشنامه نارسایی هیجانی بگبی، پارکر و تیلور (۲۰۰۶) کسب کردند، انتخاب و به تصادف در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه ازمایش تعداد ۹ جلسه ۵۰ دقیقه ای شن بازی یا شن درمانی (مومنی و کهریزی، ۱۳۹۳) دریاقت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند در پایان هر دو گروه مجددا به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS-۲۲ با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بازی درمانی (خاک بازی) بر نارسایی هیجانی و حس حقارت کودکان تک والدی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان خلیل آباد موثر است.

Keywords:

بازی درمانی (خاک بازی) , نارسایی هیجانی , حس حقارت کودکان