نقش آموزش و مشارکت راهبردی زنان در مدیریت تغییرات اقلیمی و زیست محیطی

محدودیت دسترسی به منابع آبی از دیرباز یکی از مهمترین موانع بهبود امنیت آب در شرایط تغییرات و مخاطرات اقلیمی است. سرمایه گذاری استراتژیک مانند سرمایه گذاری برای توانمندسازی ، ظرفیت سازی و آموزش بر روی گروه های آسیب پذیر می تواند توانایی این گروه ها برای اقدام و سازگاری در شرایط بحرانی را تقویت نموده و مانند یک اهرم برای راه حل های موثر و پایدار اقلیمی مرتبط با آب عمل کرده و در عین حال مسائل مربوط به عدالت زیست محیطی را حل نماید. زنان درمواردی چون کشاورزی و کارهای منزل، عاملانی مهم در استفاده پایدار از آب هستند و مصرف کنندگان پایدارتر و حساس تری نسبت به دغدغه های بوم شناختی هستند. همچنین نقش های اجتماعی و موقعیت آنها در جهان، به شدت تحت تاثیر کمبودآب و حتی جاری شدن سیل است و با مدیریت ضعیف آب تحت تاثیر قرار می گیرند. در نتیجه حمایت اختصاصی از زنان در این حوزه ها می تواند مزایای متعددی برای مدیریت برنامه های اقلیمی، امنیت آب و توانمندسازی زنان به ارمغان بیاورد. بر این اساس این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش است که نقش آموزش و مشارکت راهبردی زنان چه تاثیری بر مدیریت موثر در بحران تغییرات اقلیمی و زیست محیطی در جهان دارد. در این مقاله از روش توصیفی-تحلیلی و از اسناد کتابخانه ای جهت گردآوری اطلاعات بهره گرفته شده است و به این پاسخ رسیده است که بهبود دسترسی به منابع مالی و مورد هدف قرار دادن جریان های مالی موجود در راستای توانمندسازی و آموزش گروه های آسیب پذیر، در بهبود مدیریت امنیت آب، ترویج اهداف سیاسی و اجتماعی، عدالت زیست محیطی، توانمندسازی زنان، کاهش فقر و کاهش فشارها و بحرانها در تغییرات اقلیمی نقش موثری دارد.

Keywords:

زنان , تغییرات اقلیمی , محیط زیست , آموزش , مدیریت.