بررسی تاثیر نقدینگی بر ویژگی های مالکیت مدیریتی در شرکتهایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

وجه نقد را نقدترین دارایی و دارایی با کمترین سودآوری تعریف میکنند. نگهداشت وجه نقد، موجب افزایش توان نقدینگی شرکت و ایجاد سهولت در در پرداخت انواع تعهدات شرکت میگردد. بدون در اختیار داشتن داراییهای نقد شونده کافی، شرکت قادر به پاسخگویی در مقابل تعهدات خود نبوده و دیر یا زود مجبور به اعلان ورشکستگی خواهد شد. نگهداشت وجه نقد نقش موثری در مالیه شرکتی دارد و از موضوعات و استراتژیهای بسیار مهم در مدیریت مالی شرکتی است و نه فقط مرتبط با فعالیتهای عملیاتی و توسعه شرکتها بوده بلکه ارتباط نزدیکی با اداره شرکتها و شرایط محیطی حاکم بر آنها دارد. نگهداشت وجه نقد شامل پول نقد معادل آن و همچنین اوراق بهادار سریعالمعامله نیز میشود. معادل وجه نقد شامل آن دسته از داراییهای جاری میشود که در مدت بسیار کوتاهی میتوان آنها را تبدیل به پول نقد کرد و با درجه نقد شوندگی بسیار بالایی شناخته میشود. این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر مالکیت مدیریتی بر رابطه بین نوسانات جریان نقد عملیاتی، دارائیهای ثابت، رشد و نقدینگی با نگهداشت وجه نقد. میباشد. عمر شرکت، اندازه شرکت، بازده داراییها، سود نقدی هر سهم و فرصتهای رشد هم به عنوان متغیر کنترلی در نظر گرفته شده اند. در این پژوهش از نرم افزار ایویوز ۱۰ و روش تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و ۷۲۵ مشاهده با انتخاب ۱۳۹ شرکت از میان ۵۰۷ شرکت ثبت شده در بورس تهران در طی سالهای ۱۳۹۷-۱۳۹۱، از طریق نمونه گیری به روش حذف سیستماتیک استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که نقدینگی تاثیر مثبت و معنیدار و رشد شرکت تاثیر منفی و معنیداری بر نگهداشت وجه نقد داشته و مالکیت مدیریتی تاثیر نقدینگی و رشد شرکت را بر نگهداشت وجه نقد بطور جزئی تعدیل کرده است. همچنین نوسانات جریان نقد عملیاتی و داراییهای ثابت تاثیر معنیداری بر نگهداشت وجه نقد نداشته و همچنین مالکیت مدیریتی هیچگونه اثر تعدیلکنندگی بر رابطه آن با نگهداشت وجه نقد نداشته است. متغیرهای کنترلی عمر شرکت، اندازه شرکت، بازده داراییها، سود نقدی هر سهم و فرصتهای رشد بر نگهداشت وجه نقد تاثیر معنیداری داشته اند.

Keywords:

مالکیت مدیریتی , نوسانات جریان نقد عملیاتی , دارائیهای ثابت , رشد , نگهداشت وجه نقد