بررسی تاثیر نزدیکی هیجانی بر همدلی شناختی و عاطفی نوجوانان

توانایی فهمیدن نیات و باورها (همدلی شناختی ) و سهیم شدن در هیجان های دیگران ( مدلی عاطفی ) از جمله فاکتورهای مورد نیاز برای دا شتن عملکردی منا سب در بافت اجتماعی است . همدلی می تواند تحت تاثیر عوامل تعدیل کنندهای مانند آشنایی و دوست داشتن (یعنی نزدیکی هیجانی ) قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعدیل گر نزدیکی هیجانی بر همدلی شناختی و عاطفی نوجوانان بود. جامعه آماری پژوهش حا ضر شامل نوجوان ۱۳ الی ۱۸ ساله می شد که از این میان، نمونه ای مشتمل بر ۲۷ نوجوان (۱۵ زن) با روش نمونه گیری در د سترس انتخاب شد. ابتدا شرکت کنندگان نام ۴ تن از دوستان و دشمنان خود را می نوشتند. سپس مقیاس همدلی جانبدارانه را که هر دو مولفه ی شناختی و عاطفی همدلی را مستقل از تجربیات شخصی افراد می سنجد را یک مرتبه با مخاطب قرار دادن دیدگاه دوستان (نزدیکی هیجانی بالا) و مرتبه بعد با اتخاذ د ید گاه دشمنان (نزدیکی هیجانی پایین ) تکمیل کردند. یافته های حاصل از تحلیل واریانس دو راهه با اندازه گیری مکرر نشان داد که به هنگام مخاطب قرار گرفتن دوستان در مقایسه با دشمنان، پاسخ دهی همدلانه ی بیشتری را در هر دو مولفه ی شناختی (MFriend = ۳۹, MFoe = ۳۴.۷۷; p < .۰۵) و عاطفی ( MFriend = ۴۵.۴۸, MFoe =۳۲.۴۸; p < .۰۵ شاهدهستیم نتایج ما نشان میدهد که همدلی شناختی ازآن جا که متکی براستدلال است وماهیت منطقی تری دارد نسبت به همدلی عاطفی کمتر ازتغییرات درنزدیکی هیجانی متاثر می شود به عبارت دیگر همدلی شناختی جانبدارانه کمتری را درمقایسه با همدلی عاطفی جانبدارانه شاهدهستیم

Keywords:

همدلی , همدلی شناختی , همدلی عاطفی , نزدیکی هیجانی