بررسی روش های نوین تدریس علوم ابتدایی و مقایسه روش های سنتی

تناسب فضای کلاس درس با الگوی تدریس، نقش مهمی در موفقیت معلم در انتقال محتواهای درسی دارد . خلاقیت، اندیشیدن، کاوشگری و توانایی برقراری روابط اجتماعی از مهمترین مفاهیمی است که از طریق الگوی تدریس می توان به دانش آموز یاد داد. هدف این نوع پژوهش، بررسی انواع الگوهای نوین آموزش در علوم ابتدایی و مقایسه آنها با راهبردهای تدریس سنتی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و روش جمع آوری منابع ، کتاب خانه ای می باشد. امروزه یکی از اهداف آموزش و پرورش، استفادهی موثر دانش آموزان از علم و دانش است. آموزش نیز یکی از ارکان مهم در امر یادگیری است که بهره گیری از شیوه های نوین تدریس به تسهیل آن کمک زیادی می کند. البته دبیران باید بدانند که هر کدام از این روش ها را باید در شرایط مناسب خود به کار ببرند. از طرف دیگر دانش آموزان نیز باید به دانش و مهارت های نوین مجهز باشند تا هرگز در تنگنا قرار نگیرند. در این پژوهش مفاهیم تدریس، تدریس سنتی، و الگوهای تدریس فعال شرح داده شده است؛ در ادامه به بررسی الگوهای نوین تدریس و سپس به معرفی بهترین و موثرترین راهبردهای تدریس و نحوه ی اجرای آنان پرداخته است. همچنین اشاره ی مختصری به روش های سنتی آموزش شده است و در انتها به شرح مزایای الگوهای نوین تدریس پرداخته شده است. نتایج، حاکی از آن است که استفاده از الگوهای نوین تدریس در علوم ابتدایی بسیار حائز اهمیت است و بهتر است برای آموزش هر مطلب خاصی از الگوی تدریسی مناسب آن استفاده کرد و دانش آموزان را از همان ابتدا با این راهبردها آشنا کرد و پرورش داد.

Keywords:

الگوهای نوین آموزش , علوم ابتدایی , تدریس سنتی.