اولویت بندی عوامل بحرانی ریسک تاثیرگذار بر پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت در ایران با روش DANP

سطح عملکرد صنعت ساخت و ساز در ایران، به ویژه در ساخت پروژه های عمومی، رضایت بخش نیست. پروژه هایعمومی به طور مرتب به دلیل وجود برخی ریسک ها دچار تاخیر در پیشرفت فیزیکی پروژه گزارش میشوند. تکرار مداوممشکلات مشابه در پروژه های ساخت عمومی نگرانی عمومی را برانگیخته است. بنابراین هدف مقاله حاضر شناسایی واولویت بندی عوامل بحرانی ریسک تاثیرگذار بر پیشرفت فیزیکی پروژه های ساخت می باشد. از آنجا که در شناساییریسکها چندین عامل دخالت دارند، از رویکرد دنپ که جزو روش های تصمیم گیری چندمعیاره می باشد، استفادهگردید. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار اکسل انجام شد. نتایج مقاله حاضر نشان میدهد عوامل ریسکی که برپیشرفت فیزیکی و عملکرد زمان بندی پروژه های ساخت موثر بودند به ترتیب عبارتند از: ریسک انسانی، مواد، سیاسی،محیطی و مالی. در میان زیرریسک های انسانی، عدم آگاهی از ایمنی در کارکنان مهمترین عامل در عدم پیشرفت پروژهدارد. همچنین نتایج علت و معلولی بیانگر این بود که اعتصاب ها و نزاع ها در ایران بیشترین تاثیرگذاری را در میانزیرریسکها دارد.

Keywords:

صنعت ساخت و ساز , پیشرفت فیزیکی پروژه , عوامل ریسک , رویکرد دنپ