بررسی آلودگی های ناشی از مواد رادیواکتیو در محیط زیست رامسر

مقدمه: پرتوزایی طبیعی سال هاست که مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. معمولا سطح پرتوگیری انسان از منابع مختلف طبیعی حدود ۲/۵ میلی سیورت در سال است. این میزان در برخی از مناطق دنیا، بسیار بیش تر است. یکی از مهم ترین این نقاط، رامسر است که دارای بیش ترین سطح پرتوزایی طبیعی در مناطق مسکونی تمام زمین است. از آن جا که این رادیوایزوتوپ یکی از مهم ترین وشاخص ترین آلاینده های طبیعی در محیط می باشد، تعیین میزان غلظت آن در منابع آب، خاکی و مواد غذایی و تعیین میزان دز جذبیناشی ازآن حائز اهمیت بوده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان آلودگی رادیواکتیو در منابع آب، خاکی و مواد غذایی رامسربود. روش: این مطالعه مروری بوده و با جستجو درپایگاه های اطلاعاتی Google scholar ،Scopus ،Pubmed با کلیدواژه های stress bone density ،osteoporosis تهیه گردیده است. مقالات منتشرشده در فاصله سال های ۲۰۱۹-۲۰۲۱ جستجو شدند. تعداد مقالات به دست آمده با این روش حدود ۵۰ مقاله بود که پس از مطالعه و بررسی حدود ۳۶ مقاله انتخاب و بررسی شد.یافته ها: پرتوزایی چشمه های آب سیاه، وزیرگرما، طالش محله و خاک سیاه چندین برابر حدطبیعی است، پرتوزایی رادیوم ۲۲۳ در خاکرامسر از ۷۴۰ تا ۳۷۰۰ بکرل بر کیلوگرم، میزان تشعشات گاز رادون در هوا ۱۰ بکرل بر میکرو مترمکعب، در درون ساختمان های طالشمحله ۱۰ Bqku است که ۱۱۰ برابر حد میانگین در سبزیجات برگی است. نتیجه گیری: غلظت زیاد رادیوم در چشمه های متعدد سبب آلودگی خاک نواحی مجاور و افزایش پرتوزایی آنها شده است و تقریبا غلظتآن حدود ۷۴۰ تا ۳۶۰۰ بکرل برکیلوگرم به ثبت رسیده است و به دلیل رشد موادغذایی در خاک های محلی، درصد رادیواکتیویته موادبالا بوده زیرا خاک هاناشی از فرسایش سنگ بسترهای محلی هستند.رادیوم با مصرف مستقیم آب آلوده و یا خاک جذب گیاهان شده و سپس از مسیر زنجیره ی غذایی وارد بدن انسان می شود.

Keywords:

رامسر , مواد پرتوزایی طبیعی , رادون ۲۲۲ , رادیوم ۲۲۶ , آلودگی محیطی زیستی