تاثیر سطوح مختلف کودی نانو و برخی محرک های رشد بر درصد و عملکرد روغن بادام زمینی در شرایط مغان

این پژوهش طی سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به منظور بررسی عملکرد، اجزا ی عملکرد و ویژگی های کیفی بادام زمینی تحتتاثیر سطوح مختلف کودی نانو و برخی محرک های رشد در شرایط اقلیمی مغان انجام شد. این پژوهش در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای مورد استفاده عبارتند از محلول پاشی نانوذره نیتروژن ، نانوذره فسفر،نانوذره پتاسیم و محرک های رشد گیاهی شامل مصرف اسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی و تیمار شاهد بودند. نتایجنشان داد که صفات درصد و عملکرد روغن در هکتار به طور معن یداری تحت تاثیر سطوح مختلف کودی نانو و برخیمحرک های رشد قرار گرفته است. با وجود اینکه اختلاف بین تیمارهای مختلف محلول پاشی کودی نانو و محرکهای رشدمعنی دار نبود ولی تاثیر تیمار محلول پاشی با هیومیک اسید، در بین تیمارهای مختلف دارای بیشترین درصد روغن بود. عملکردروغن در تیمارهای مورد آزمایش شامل محلول پاشی نانوذره نیتروژن، نانوذره فسفر، نانوذره پتاسیم، اسید هیومیک، عصاره جلبک دریایی و تیمار شاهد (عدم مصرف کود و محرک رشد) به ترتیب معادل ۱۲۰۳/۹۷، ۱۳۱۹/۱۵، ۱۴۸/۴۷، ۱۳۰۷/۴۹، ۱۶۱۴/۵۱ و ۱۰۹۰/۵۲ کیلوگرم در هکتار بودند. براساس نتایج مقایسه میانگین عملکرد روغن در هکتار در تمامی تیمارهای محلول پاشی نسبت به تیمار شاهد به طور معنی دار بیشتر بود بنابراین تاثیر تمامی تیمارها بر روی عملکرد روغن در هکتار مثبت بوده است. در بین تیمارهای مختلف محلول پاشی، استفاده از اسید هیومیک با داشتن ۱۶۱۴/۵۱ کیلوگرم در هکتارنسبت به سایر تیمارها دارای بالاترین عملکرد روغن در هکتار بود.

Keywords:

درصد روغن , عملکرد روغن , هیومیک اسید , کود نانو