بررسی اثر بخشی روان درمانی پارادوکسی بر اختلال اضطراب فراگیر مطالعه موردی

زمینه اختلال اضطراب فراگیر بر ذهن و جسم فرد تاثیر گذارد و باعث میشود که شخص قادر به انجام فعالیت های اجتماعی یا روزانه خود نباشد و در صورت عدم پیگیری برای درمان ممکن است سلامت جسمی فرد را هم تحت الشعاع قرار دهد. بنابراین درمان اختلال اضطراب فراگیر یک نیاز فوری بالینی به حساب می آید هدف هدف این پژوهش اثربخشی مدل روان درمانی پارادوکسی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر است. روش پژوهش پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بالینی بر اساس خط پایه مداخله پیگیری است در این پژوهش فرآیند و نتیجه درمان روان درمانی پارادوکسی برای یک بیمار زن ۲۵ ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گزارش شده است پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران، پرسشنامه اضطراب ،بک، پرسشنامه سلامت عمومی و مقیاس درجه بندی ذهنی نتایج درمان توسط بیمار تکمیل شد. یافته ها: نتایج درمان ۳ جلسه ای روان درمانی پاراد و کسی نشان میدهد که درمان برای این بیمار موفقیت آمیز بوده است. پیگیری ۲۴ ماهه نیز نشان داد که تغییرات درمانی دارای ثبات و استمرار بوده است و هیچ گونه اثری از بازگشت علایم وجود نداشته است. بنابراین نتایج درمان در این بیمار تاثیرات مثبت درمانی و پایدار بودن مدل روان درمانی پارادوکسی را در زمانی کوتاه برای درمان اختلال اضطراب فراگیر تایید می.کند مکانیسمهای تاثیرگذاری برنامه" زمانی پارادوکسی و منطبق بودن آنها با نتایج درمان بیمار در این مقاله شرح داده شده است نتیجه گیری روان درمانی پاراد و کسی به عنوان یک رویکرد کوتاه مدت تاثیر گذار کارآمد و اقتصادی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر معرفی و پیشنهاد می شود.

Keywords:

روان درمانی , پارادوکس , اختلال اضطراب فراگیر , مطالعه موردی