توسعه زیر ساخت های فرآوری گیاهان دارویی

متکی بودن اقتصاد ایران بر درآمدهای نفتی و تاثیرپذیری درآمدها از مسائل سیاسی و اقتصادی، آسیب پذیری اقتصاد کشور میباشد. یکی از راه های مقابله با این چالش، توسعه تولیدات و افزایش صادرات غیرنفتی می باشد. ارزش دارویی، تقاضای بازار و سطحفرآوری از مهم ترین شاخص های سنجش اقتصادی یک گیاه دارویی می باشد. با این وجود هدف از پژوهش حاضر بررسی زیرساخت های فرآوری میباشد. جامعهی آماری کارشناسان، کشاورزان و عطاری ها میباشند که از روش نمونه گیری تصادفی سادهاستفاده گردید، ابزار اندازهگیری، پرسشنامه ,نتایج حاصل از تحلیل داده های جمع آوری شده از پرسشنامه های مربوط بهکشاورزان مشخص نمود که عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاستگذاری، آموزشی، مدیریتی و فنی تاثیر معناداری بر توسعه زیرساخت های فرآوری گیاهان دارویی دارند، همچنین نتایج حاصل از پرسشنامه ای مربوط به تولید وعرضه کنندگاه (عطاری ها)مشخص نمودکه راهکارهای توسعه و بهبود فرآوری گیاهان دارویی شامل ۶ راهکار آموزشی، بازار، زیرساختی، حمایتی،رضایتمندی، نظارتی که ۵۸ درصد واریانس کل متغیرها را تبیین کرده اند. ضمنا بررسی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهااز دید کارشناسان در توسعه و فرآوری گیاهان دارویی مشخص نمود که راهبردهای بازنگری / محافظه کارانه شامل: بازنگری درنحوه توزیع امکانات، خدمات و تسهیلات و اولویت دهی و تخصیص مجدد این نوع امکانات به مناطق مستعد گیاهان دارویی، مدنظرقرار گیرند.

Keywords:

گیاهان دارویی , فرآوری , گیاهان بومی , توسعه